Noticias
© La Voz de Galicia | 14/08/2021 | Aya en la Voz
Aya, a pegada exipcia de Sarreaus
Hoxe a voluntaria no CDR é nova na Voz de Galicia
14/08/2021
Cándida Andaluz OURENSE / LA VOZ
En febreiro deste ano, Aya Eisherbini, de 24 anos, colleu por primeira vez un avión para viaxar do seu Mansoura natal a Sarreaus. Para deixar unha cidade exipcia de 369.621 habitantes por un concello ourensán de 1.145 veciños. Todo, para cumprir un soño: vivir a experiencia á beira dos maiores que día a día acoden ao Centro de Desenvolvemento Rural ( CDR) de O Viso, en Lodoselo, unha entidade sen ánimo de lucro, declarada de utilidade pública, que acompaña á xente do medio rural limiano, máis en concreto aos seus maiores. Atopounos por Internet mergullando no Servizo de Voluntariado Europeo, un programa para xente nova de entre 18 e 30 anos. «Ola a todos, chámome Aya, son exipcia. Hai case 3 meses que estou en España. Son profesora de Francés. No meu proxecto traballo cos nenos e os maiores. Cada día aprendo moitas cousas. O meu proxecto é moi interesante porque me permite coñecer a outras persoas sexa cal for a súa cultura, o seu medio social e o seu idioma. É unha experiencia moi boa», dixo na carta de presentación. E convenceu.
Aya chegou a Sarreaus sen saber nada de español e en poucas semanas xa é capaz de manter unha conversación. Di, convencida, que é unha lingua moi parecida ao francés, idioma que domina xa que o estudou na Universidade.
Para Aya este non é só a súa primeira viaxe a Europa, senón que é a primeira vez, afirma, que sae de casa. Filla única, sinala que os seus pais enseguida a apoiaron cando ela lles explicou cal quería que fose o seu futuro. E desde o principio viviuno cos ollos dunha nena. Tras 20 horas de viaxe atopouse cunha paisaxe, unhas edificacións e unha forma de vivir totalmente diferente á que estaba afeita. Aínda lle sorprende o verde de Galicia e a forma das súas casas. «Os primeiros días non paraba de facer fotos», afirma entre risas. Os usuarios de CDR O Viso están encantados. Destacan a súa dozura e as súas ganas de aprender, de escoitar e de tratalos.
«É a primeira vez que traballo fóra de casa e con maiores. Teño que ser paciente para poder comunicarme con eles», di, tras comprobar que a maioría lle falan en galego, aínda que vai aprendendo palabras con velocidade. «Gústame estar aquí porque teño a oportunidade de facer de todo. Ao principio pensei que non podía, pero agora xa si. Desde coordinar actividades cos maiores para axudar na cociña e no comedor. Todos me axudan», explica Aya.
Aínda que se vai afacendo, a moza afirma que en Exipto non hai tantas persoas maiores como en Ourense e destaca as axudas que reciben das institucións. Ademais, e grazas a esta experiencia, cre que o seu proxecto vital de mocidade, que en principio centrárao en nenos, ampliarao a maiores. Estará en Sarreaus ata novembro e sobre o futuro, sinala que lle gustaría acabar os seus estudos en Europa, para ser intérprete de francés e español. Agora, coa chegada do verán, pode traballar cos nenos de Sarreaus, xa que o CDR O Viso tamén ten programas de vacacións para os máis pequenos.
Aya converteuse nunha máis. Pasea polas rúas de Lodoselo aínda sorprendida e mesmo traballa na pequena horta coa que conta O Viso, descubrindo, tamén, os produtos propios da localidade e os seus nomes en galego: millo, cebola... O reto inmediato: aprender a xogar mellor ao Parchís e poder ensinalo no seu país.
Arquivada en:
Infórmate > Noticias